Апгар претставува првиот тест на новороденчето што се спроведува веднаш по самото раѓање во родилната сала. Целта на апгар тестот е проценка на здравствената состојба на новороденчето со цел да се увиди потребата од итно реагирање во случај кога состојбата на новороденчето тоа го бара. Апгар тестот претставува проценка на 5 важни витални параметри: боја на кожа, дишење, срцева акција, тонус на мускулатурата и рефлексен одговор при дразба (аспирација на дишните патишта по самото раѓање).
Најчесто апгар процената се прави двапати, во првата и петтата минута по породувањето. Во случај кога резултатите на апгар тестот се ниски се спроведува и во 10. минута или 15. минута. Во зависност од моменталната состојба, овие параметри се бодуваат со 0,1 и 2. Со тоа, највисоката Апгар оцена или „Apgar score“ за новороденчето е 10. Бебињата кои во проценката спроведена во 5. минута имаат апгар оцена над 8, се сметаат за витални. Новороденчињата со низок апгар бараат посебен мониторинг на виталните знаци и лекарски надзор најмалку 24 часа по раѓањето.
За првпат апгар тестот е направен во 1952 година од страна на анестезиологот Вирџинија Апгар.
На кој начин се добиваат оцените и што значат тие можете да видите од табелата :
Апгар оценка |
2 |
1 |
0 |
Боја на кожа |
Розова |
Розова, екстремитети сиви |
Бледа, сива |
Пулс |
Нормален (над 100 во минута) |
Помалку од 100 пулсирања во минута |
Не се регистрира пулс |
Рефлекси при дразба |
Кива, кашла |
Прави гримаса |
Нема одговор при дразба |
Мускулен тонус |
Активен, спонтани движења |
Ослабен тонус, мала подвижност на екстремитети |
Млитав, нема движења |
Дишење |
Нормално дишење, силен плач |
Бавно, нерегуларно дишење, слаб плач |
Не дише, нема плач |